
Column: We weten niet wat we zeggen…
Er is niets zo spannend als taal. Eén van de meest bijzondere fenomenen is dat we woorden gebruiken die we eigenlijk niet begrijpen.
Er is niets zo spannend als taal. Eén van de meest bijzondere fenomenen is dat we woorden gebruiken die we eigenlijk niet begrijpen.
Voor- en tegenstanders van de vrouw in het ambt verdedigen hun visie met verve en gebruiken vaak grote woorden. Het wordt tijd dat we leren te zwijgen, schrijft Maarten Verkerk.
Hoogopgeleide mensen denken dat alles wat zij doen ‘breed’ is. Ze vergeten dat de weg naar de top vrijwel altijd gepaard gaat met afstomping – juist op menselijk niveau.
In de gereformeerde gezindte hebben we ook een h-woord: hermeneutiek. In de hermeneutiek gaat het om de vraag hoe mensen die in een bepaalde cultuur en context leven, het Woord van God lezen en verstaan.
In de zomervakantie heb ik twee boeken gelezen over de breuk tussen de GKv en de NGK. Van beide boeken werd ik intens verdrietig.
Het is opvallend dat in het Oude Testament bij de beschrijving van de dag van de HEER zo veel culinaire beelden worden gebruikt.
Eind maart verscheen de brochure Apologie. Deformatie of reformatie van een zekere Joannes Hilarius Lindeboom, waarin de auteur onder pseudoniem zijn ‘bekeringsverhaal’ vertelt. Hij is veranderd: van tegenstander tot voorstander van de vrouw in het ambt.
Sinds kort kennen we een nieuw begrip: alternatieve feiten. Ook in de gereformeerde gezindte komen veel alternatieve feiten voor. Ik geef één voorbeeld van een dossier dat ik goed ken.
De vraag is niet of we iets te verbergen hebben, maar wat we willen beschermen. Daarom zullen we veel voorzichtiger moeten worden met het plaatsen van allerlei gegevens op internet.
Het is spannend om te zien hoe kerken in verschillende landen en culturen antwoord proberen te geven op de vragen van onze tijd.