Column: Soepkeuken

Mijn werk bestaat uit woorden schrijven. Mijn scherm en ik zijn letterlijk close, het weerspiegelt wat ik denk, wat ik geloof, wat ik wil doorgeven. Maar het blijven woorden, voor veel lezers van een anonieme afzender. Die woordenstroom bezorgt me op gezette tijden een dadendrang waarvan ik fysiek heel onrustig word. Dat leid ik sinds een tijdje in goede banen door een dagdeel per week in een soepkeuken vrijwilligerswerk te doen. Urenlang op mijn benen hak, roer, schep en schrob ik. Het doorbreekt mijn solitaire bestaan als schrijver.