Column: Vensters op de hemel

Els van Dijk | 5 september 2020
  • Column

De introductieweken in het hoger onderwijs gaan dit jaar niet door. Ik weet niet of ik daar zo rouwig om ben. Natuurlijk, ik weet ook hoe het ooit begon: ‘nuldejaars’ op een creatieve en vaak speelse manier uitdagen en leren om grenzen te verleggen. En het werkt nu eenmaal zo: als de introductiecommissie gezien wordt als een ‘gezamenlijke vijand’, is de eenheid in de nieuwe groep al snel gesmeed. Maar het is er de laatste jaren niet leuker op geworden. Als de ultieme doelstelling wordt om studenten tot op het bot te vernederen, gaat er iets grandioos mis. Het is niet grappig meer als je een levende goudvis moet inslikken en vervolgens zoveel visolie moet drinken dat die vis er op een nare manier weer uitkomt.

Kritiek om te vernederen of je eigen gelijk te halen. Ik loop inmiddels lang genoeg mee in de kerk en in christelijke organisaties om te constateren dat op dit punt misschien wel te veel misgaat. Deze week nog heb ik een bericht van iemand beantwoord die mij met het grootste gemak – zo lijkt het – zinnetjes toevoegt als: ‘Hele stukken uit Gods Woord gelooft u niet’; ‘verschrikkelijk dat u de vijand van God gelooft’; ‘benieuwd welke kerk u aanhangt’. Niet met dezelfde wapens terugslaan, houd ik mijzelf en anderen altijd voor.

Niet met dezelfde wapens terugslaan,
houd ik mijzelf altijd voor

Ik vind het verschrikkelijk als meningsverschillen tussen mensen verworden tot in beton gegoten standpunten of ‘principes’, die al helemaal niet meer bespreekbaar zijn als ‘de Heer ze je in het hart gegeven heeft’. Wie ben ik om daar nog iets van te durven zeggen?

Ik hoop dat we het aandurven om in praktijk te brengen wat Henri Nouwen schrijft: ‘Daar waar echte gemeenschap heerst, zijn we vensters waardoorheen we elkaar steeds opnieuw uitzicht geven op het mysterie van Gods aanwezigheid in ons midden.’ Dieper en inniger kunnen mensen niet met elkaar verbonden zijn dan wanneer zij hetzelfde heil belijden en beleven. Daarom hoort kritiek, net als regen, mild genoeg te zijn om iemands groei te stimuleren zonder dat zijn wortels kapotgaan. Woorden die niet het licht van Christus brengen, vergroten de duisternis.

Over de auteur
Els van Dijk

Els van Dijk is directeur van de Evangelische Hogeschool.

Het mysterie van Jezus’ wonderen

Het mysterie van Jezus’ wonderen

Rolf Robbe
  • Beschouwing
  • Thema-artikelen
Voor wie meer wil ontdekken over: Wonderen

Voor wie meer wil ontdekken over: Wonderen

Peter Hommes
  • Reisbagage
  • Thema-artikelen

Reageer op dit bericht

Meld je aan voor onze gratis nieuwsbrief