‘Ik wil niet te veel hopen’

Pieter Kleingeld | 3 november 2018
  • Interview
  • Special 2018

Cornelia Pabst (29) leidt regelmatig aan ernstige depressies. Ze is dan suïcidaal. Hoe ziet zij hoop? ‘Soms heb ik zelf geen hoop, maar klamp ik me vast aan de hoop van anderen om mij heen.’

(beeld Laura Kleingeld)

(beeld Laura Kleingeld)

De geboren Duitse Cornelia Prabst is promovendus in de sterrenkunde in Leiden. Ze is niet gelovig opgegroeid, maar is in januari 2017 gedoopt. Het zou mooi zijn om te vertellen dat het sindsdien beter met haar gaat, maar dat is (nog) niet zo. Op het moment van dit interview verblijft Cornelia in een kliniek in Duitsland.

Waarom is hoop belangrijk voor jou?
‘Hoop geeft een doel. Duurzame hoop, hoop waaraan je je kunt vastklampen als het niet goed gaat, is moeilijk te vinden. Die vind ik alleen in de Bijbelse hoop, en ook die is nogal vaag. Ik hoop dat God het goede met me voor heeft, dat ik op de één of andere manier goed terechtkom. Maar ik wil niet te veel hopen en ik wil die hoop ook niet te concreet invullen.’

Maar af en toe wel zo concreet als toen je met je voeten in het water op een boot op de Oostzee dreef?
‘Ja, op dat moment ervoer ik God. Maar ik wil me niet op dat soort mooie momenten vastpinnen. Soms ervaar ik God ook als het heel donker is. Dan is het ook goed.’

Je doet me denken aan Psalm 23 en 139: God is bij je en leidt je, ook in de donkere doodsvallei.
‘Ik hoop dat het zo is. Ik hoop dat dat waar is.’

Je zei eens: ‘Mocht ik ooit aan mijn doodswens bezwijken dan hoop ik dat op mijn rouwkaart zal staan: “We hebben je nooit in je keuze gesteund, daarvoor ben je te waardevol.”’
‘Ja, de hoop van anderen is belangrijk voor mij. Soms heb ik zelf geen hoop, maar klamp ik me vast aan de hoop van anderen om mij heen. Dat betekent natuurlijk dat in mij nog een sprankje hoop zit, namelijk dat de hoop van die anderen te vertrouwen is. Of ik hoop dat die anderen mij niet loslaten. Dat vind ik lastig, want waarom zouden ze mij willen vasthouden? Ik vind het heel erg als psychiaters toegeven aan de doodswens van hun patiënten. Soms ben ik bang dat ze een lijst met behandelingen en medicijnen afstrepen en concluderen: sorry, we hebben alles geprobeerd, geen hoop voor jou. Het wantrouwen dat je alleen maar tot last bent, sluipt er in.’

Waarom is God belangrijk?
‘Ik wil graag in God geloven, omdat het zo mooi is, omdat het goed afloopt. Daar verlang ik naar. Wij mensen zijn onderworpen aan allerlei gebrokenheid.’

Op 29 mei 2018 verscheen in Trouw het artikel ‘Ze wilde een “goede dood” nog voor de Kerst’, over euthanasie bij ernstig psychiatrisch lijden. Cornelia was één van de geïnterviewden.

Over de auteur
Pieter Kleingeld

Pieter Kleingeld is predikant van de NGK Oegstgeest en redacteur van OnderWeg.

Wat kan er in een kerkgebouw? reflectievragen

Wat kan er in een kerkgebouw? reflectievragen

Jorien Holsappel
  • Beschouwing
  • Thema-artikelen
Macht en misbruik in de kerk

Macht en misbruik in de kerk

Frank Schneider
  • Beschouwing
  • Thema-artikelen

Reageer op dit bericht

Meld je aan voor onze gratis nieuwsbrief