Trouwen met Jezus

Paul Smit | 25 mei 2019
  • Jeugdwerk

Jezus als bruidegom en de christelijke gemeenschap als bruid. Hoe je dat beeld invult, is mede afhankelijk van jouw ideeën over een bruiloft. Is het die unieke romantische dag waarop alles gericht is op een perfect georganiseerd feest? Of is het een wettelijke formaliteit die je desnoods op maandag voor tien uur gratis kunt vastleggen?

In mijn contacten met jongvolwassenen en starters kom ik zeer diverse gedachten over trouwen tegen. Starters en jongvolwassenen verschillen daarin. Ze hebben weliswaar ongeveer dezelfde leeftijd, maar starters wonen al zelfstandig, hebben een baan en zijn zelf verantwoordelijk voor de dagelijkse gang van zaken in hun huishouden. Dat wordt weleens als een voordeel gezien voor als je een huwelijk aangaat.

Het valt me ook op dat in die contacten met jonge mensen regelmatig sprake is van een zekere vorm van spijt als iemand als jongvolwassene is getrouwd. Hij of zij had misschien wat meer zelf willen ontdekken, wat meer levenservaring op willen doen alvorens te trouwen. Maar ja, het valt nu eenmaal niet te plannen of en wanneer je iemand tegenkomt met wie je wilt trouwen.

De een trouwt vanuit het ouderlijk huis en de ander heeft al een eigen plek. Dat zijn zeer verschillende situaties, die van invloed zijn op het beeld dat iemand heeft van een bruiloft. Wat zeggen die ideeën over onze bruiloften over de invulling die we geven aan de bruiloft tussen Jezus en zijn bruid?

Romantisch

In het jeugdwerk kom ik bij tieners en jongeren vooral de gevoelskant tegen van het beeld van Jezus als bruidegom en wij als bruid. Dat beeld is dan vooral te vergelijken met de romantische bruiloft. Deze tieners of jongeren kiezen op het gevoel voor Jezus. Ze zijn geraakt door wat ze meegemaakt hebben en van daaruit willen ze zich vol overgave met Jezus verbinden, hun geloof belijden. Deze romantische ‘bruiloft’ ligt in de gereformeerde traditie wat moeilijk, want kan een 14- of 15-jarige wel openbare geloofsbelijdenis doen? Moet je daar niet wat meer volwassen voor zijn? Meer zoals een starter die aan een huwelijk begint?

Kan een 14- of 15-jarige wel
openbare geloofsbelijdenis doen?

Tieners die zich door deze vraag beperkt voelen in de kerk van hun ouders, zie ik regelmatig het gereformeerde nest verlaten. Ze gaan over naar een evangelische gemeente, waar ze bijvoorbeeld hun gevoel kunnen laten bevestigen met een doop door onderdompeling. Helaas komen veel van de jongeren die zo’n keuze gemaakt hebben, op latere leeftijd niet meer terug in de kerk. Na de eerste piekervaringen is het gevoel blijkbaar vervaagd. Ik zie daarin een parallel met stellen bij wie de romantiek verdwenen is en het huwelijk op een scheiding uitloopt.

Verstandelijk

Het meer verstandelijke beeld van de bruiloft zie je tegenwoordig nogal eens bij oudere twintigers, die als jonge moeder of vader openbare geloofsbelijdenis afleggen bij de doop van het eerste kind. Uit gesprekken met deze ouders die de eigen geloofsbelijdenis en de doop van hun kind in één viering laten samenvallen, blijkt de motivatie vaak iets als: ‘ik was er nog niet eerder aan toegekomen’ of: ‘ik had mijn eigen plek nog niet gevonden’. Een deel van deze ouders worstelt later met de geloofsopvoeding van de kinderen. Niet dat ze het niet willen – de wens om het goed te doen is vaak sterk – maar omdat ze de radicaliteit van het kiezen voor Jezus niet duidelijk zelf ervaren hebben, vinden ze het moeilijk om het waarom van hun eigen geloof over te brengen op hun kinderen.

Adviezen

De bruiloft met Jezus, het belijdenis doen van je geloof, kent misschien wel helemaal geen ideaalplaatje. Elke vorm is goed genoeg en elke vorm heeft risico’s in zich. Volgens mij leggen we als volwassenen te veel druk op jonge mensen om te komen tot het doen van belijdenis. Net zoals er te veel druk gelegd kan worden op een pril huwelijk.

Vanaf dat ja begint de weg van het samen optrekken

Op weg naar een huwelijk maakt elk jong stel een ontwikkeling door waarin het zijn eigen keuzes mag maken. Zo is ook de individuele bruiloft tussen een mens en Jezus (het openbaar belijdenis doen van het geloof) iets waarover alleen Jezus en die persoon kunnen oordelen, niet al die anderen die eromheen staan. Natuurlijk kunnen familieleden en vrienden adviezen geven als daarom gevraagd wordt. En ook een huwelijkscursus kan zinvol zijn, waarin voorlichting wordt gegeven over wat er allemaal met een huwelijk samenhangt. Maar zowel bij een jong stel dat wil trouwen, als bij een individu die bruid van Jezus wil zijn, is er maar één vraag die ertoe doet:

‘Jullie hebben nu gehoord, dat het huwelijk door God is ingesteld en hoe de Heer wil dat jullie daarin zullen leven. Verklaren jullie hier voor God en zijn gemeente, dat het jullie oprechte voornemen is om in je huwelijk overeenkomstig Gods wil te leven?’

Bij elk ja dat daarop klinkt zullen de aanwezigen aan moeten nemen dat het om een gemeend antwoord gaat. En vanaf dat ja begint de weg van het samen optrekken en naar elkaar toegroeien. Dat geldt net zozeer voor een jong echtpaar als voor een discipel van Christus.

Agenda

7-10 juni: Opwekking 2019, met als thema ‘Dieper met de Geest’. Zie www.opwekking.nl/conferenties/pinksterconferentie.

20-26 juli: New Wine Zomerconferentie in Liempde. Zie voor het jongerenprogramma next.new-wine.nl.

Met bijdragen van Martine Versteeg (jeugdwerkadviseurs bij het NGK Jeugdwerk) en Anko Oussoren (adviseur bij het Praktijkcentrum).

Over de auteur
Paul Smit

Paul Smit (NGK) is jeugdwerker en werkzaam bij het Nederlands Gereformeerd Jeugdwerk (NGJ).

Het mysterie van Jezus’ wonderen

Het mysterie van Jezus’ wonderen

Rolf Robbe
  • Beschouwing
  • Thema-artikelen
Voor wie meer wil ontdekken over: Wonderen

Voor wie meer wil ontdekken over: Wonderen

Peter Hommes
  • Reisbagage
  • Thema-artikelen

Reageer op dit bericht

Meld je aan voor onze gratis nieuwsbrief