‘Veel vrienden zijn uit mijn leven verdwenen’

Harmke Zonneveld | 19 december 2020
  • Interview
  • Thema-artikelen

Herma Kortes (39) is getrouwd met Henk en moeder van vier kinderen. Ze kreeg tien jaar geleden de diagnose Multiple Sclerose (MS).

062116 portret beeld2

(beeld Ponomariova_Maria/iStock)

‘In het lied Is dit nu later van Stef Bos vind ik herkenning. De zanger vraagt zich af of zijn leven nu is wat hij als kind ervan had verwacht: “Is dit nu later als je groot bent?” Ook ik had mijn leven anders voor me gezien. Ik heb een diploma voor doktersassistente, maar daar heb ik niks aan, want vanwege mijn zenuwziekte Multiple Sclerose (MS) kan ik niet meer werken. Mijn rijbewijs heb ik laten vervallen, omdat ik geen auto meer mag rijden. De tekst van dit lied is voor mij zo herkenbaar dat ik er niet met droge ogen naar kan luisteren.

Tien jaar geleden kreeg ik de diagnose Multiple Sclerose. Eerlijk gezegd was dat voor mij een opluchting, een erkenning van mijn klachten. Ik probeerde die klachten niet te veel aan de buitenwereld te laten zien, totdat ik tien jaar geleden ineens in het gebied tussen mijn borst tot aan mijn tenen niets meer voelde. Na meerdere onderzoeken kwam het hoge woord eruit: je hebt MS. Zie je wel, dacht ik toen, ik ben niet gek.

Door de MS heb ik weinig energie, maar ik laat mijn ziekte niet alles bepalen. Mijn leven ziet er anders uit dan ik graag had gewild, maar er is genoeg om dankbaar voor te zijn. Zo zijn mijn man en ik dichterbij elkaar gekomen door de tegenslagen die we hebben ervaren. Ik ben dankbaar dat wij op elkaars pad zijn gekomen, want we passen enorm goed bij elkaar. Samen relativeren we geregeld mijn ziekte, dat helpt om ermee om te gaan. Dan zien we het leed waar anderen mee moeten dealen en ben ik dankbaar dat ik ´alleen maar´ MS heb.

Mensen zagen mijn klachten niet of namen ze niet serieus. Dan voel je je alleen. Veel vrienden zijn uit mijn leven verdwenen, soms ineens, soms geleidelijk. Ze vonden het lastig dat ik altijd moe ben en dat het niet overgaat. Vooral nu onze jongste naar school gaat, voel ik extra wat ik door mijn ziekte moet missen. Toch ben ik tevreden met mijn leven.

Ik ben vooral dankbaar voor ons gezin. Het is heerlijk om moeder te zijn van vier kinderen, ook al is dat soms moeilijk als je maar beperkt energie hebt. Het heeft gewoonweg geen zin om bedrukt door het leven te gaan, je kunt beter optimistisch zijn. Ik zie vooral de mooie kanten van het leven en ben dankbaar voor wat er wel is. Soms helpen de kinderen me daar ook bij. Onze oudste jongens gaan elk jaar naar een kamp met kinderen die ook een ouder met MS hebben. “Ik ben blij dat jij MS hebt”, zeggen ze dan, “want daardoor kunnen wij gezellig op kamp!”’

Over de auteur
Harmke Zonneveld

Harmke Zonnebeld is journalist en tekstschrijver.

De kerk als proeftuin

De kerk als proeftuin

Petra de Jong
  • Beschouwing
  • Thema-artikelen
‘De kracht van de lokale kerk kunnen we onderschatten’

‘De kracht van de lokale kerk kunnen we onderschatten’

Femke Woertink
  • Interview
  • Thema-artikelen

Reageer op dit bericht

Meld je aan voor onze gratis nieuwsbrief