Zoveel nep

Op online sociale platformen wordt gevochten om onze tijd en aandacht. En daar houdt de narigheid niet op. Iedereen wil elkaar overschreeuwen. Het gaat over hoe we eruitzien, hoe gelukkig we zijn, hoe talentvol… We zien bewerkte foto’s, geveinsde humor en alleen de liefste plaatjes van geliefden. Er is zoveel nep. Het gevaar van vergelijkingen met een ogenschijnlijke, maar geconstrueerde werkelijkheid ligt op de loer.

Ik leer steeds beter dat ik intrinsiek waardevol ben, omdat ik door God gemaakt ben. Zoals Herman Boon zingt in zijn liedje Met Uitgestrekte Armen: ‘Het leven is niet zonder doel. De reden dat jij er bent, is omdat Ik je zo graag wilde.’

Maar het blijft lastig om dat vast te houden als primair uitgangspunt, in de chaos en toxische prikkels waarmee we ons omringen, in deze wereld waarin iedereen een podium heeft.

Ik weet zelf nog niet precies hoe ik mij door deze wereld moet navigeren. Ik weet wel dat ik me rustiger voel als ik mij op God richt,

vooral in de periodes waarin ik zicht dreig te verliezen op mijn eigenwaarde. Voor nu is dat genoeg.

Thom Bakker schreef een gedicht over chaos.
Dit gedicht verscheen in zijn dichtbundel Ik doe ook maar wat – 111 gedichten van Thom

(Uitgeverij Boekscout).

kijk mij blij zijn met m’n rela

ik ben knap

geef mij bevestiging

ik ben gelukkig, zie m’n insta

maak een semi-dorky grap

jij bent maar een herinnering

hoor mij, zie mij, oordeel dan

bekijk m’n lichaam maar

‘t is waaraan ik mij ontleen

vind er alsjeblieft iets van

zo is m’n leven, ‘t is echt waar

kijk er verder niet doorheen

kijk mij, ik ben op reis

gouden lepel in m’n klep

gelukkig heb ik geld

eersteklasje is vereist

ben blij dat ik dit heb

omdat niets anders meetelt

toch?