Column: Verdwenen fierheid

Esther Spiering-de Hek | 15 april 2017
  • Column

In mijn jeugdjaren heette de plaatselijke Christelijke Gereformeerde Kerk in Huizen wat laatdunkend ‘het kleine kerkje’. Wij gingen naar dat kerkje en niet naar één van de vijf grote Gereformeerde Bondsgemeenten.

In het Huizen van de jaren tachtig was de scheiding tussen hervormden en christelijk-gereformeerden overduidelijk en dat vormde ons gezin. De liefde voor onze kerk, ook in haar grotere verband, kreeg ik met de paplepel ingegoten. Wij waren weliswaar slechts een kleine kudde afgescheidenen in het door hervormden gedomineerde dorp, maar we voelden ons krachtig in het isolement.

Die fierheid van toen is grotendeels verdwenen. Lang bleef ik geloven in het gewicht van een kerkgenootschap dat manhaftig staat voor principiële keuzes op basis van Schrift, belijdenis en kerkorde. Maar in de afgelopen jaren verdreef vooral deze vraag dat geloof: kunnen wij ons eigenlijk nog wel enige vorm van kerkelijk isolement veroorloven?

Wij waren slechts een kleine kudde afgescheidenen in het door hervormden gedomineerde dorp

Kunnen we het ons als christelijk-gereformeerden veroorloven het nauwer samenwerken met de PKN on hold te zetten en de samenwerking met vier andere gereformeerde kerken alleen op onze eigen voorwaarden te blijven voortzetten? Kunnen we het ons veroorloven mogelijk spelbreker te zijn bij de formatie van een Gereformeerde Theologische Universiteit? Kunnen we het ons veroorloven om – zoals nog te vaak gebeurt – op plaatselijk niveau niet eens het gesprek aan te gaan met andere gereformeerde kerken?

De jongste ledencijfers wijzen wat mij betreft een richting. Bijna een recordaantal leden (ruim 820) verliet in 2016 de CGK met onbekende bestemming. Ze zeiden de kerk vaarwel. Ook de uitstroom naar andere kerkgenootschappen was omvangrijk, terwijl al langer een zorgelijk hoog aantal jongeren de CGK verlaat.

En nu? Zal een intern verdeelde kerk toch de reden zijn dat de CGK niet meegaat in de GTU? Kiest de CGK op landelijk niveau toch vooral voor het cordon sanitaire? Of gaan we kerkbreed inzien – met de alarmerende uitstroomcijfers van 2016 vers in het geheugen – dat de kracht niet zit in verdeeldheid en isolement, maar in verbinding? Ik hoop het. Het zou de toekomstige ledentabellen weleens een beetje minder somber kunnen maken.

Over de auteur
Esther Spiering-de Hek

Esther de Hek is tekstschrijver en hoofdredacteur van OnderWeg.

Het mysterie van Jezus’ wonderen

Het mysterie van Jezus’ wonderen

Rolf Robbe
  • Beschouwing
  • Thema-artikelen
Voor wie meer wil ontdekken over: Wonderen

Voor wie meer wil ontdekken over: Wonderen

Peter Hommes
  • Reisbagage
  • Thema-artikelen

Reageer op dit bericht

Meld je aan voor onze gratis nieuwsbrief