Een kind is ons gegeven

Martine Versteeg | 22 december 2018
  • Jeugdwerk

De geboorte van Jezus als baby in een stal en zijn opgroeien als gewoon kind onderstrepen zijn menselijke natuur. Maar we hebben vaak een nogal verheven beeld van Jezus’ kind-zijn en opgroeien. En het lijkt erop dat we ook in de kerk een onrealistisch beeld hebben van hoe kinderen zich zouden moeten gedragen.

Welk beeld heb jij bij het kerstverhaal? Het kindje Jezus dat vredig in een kribbe ligt of in de armen van zijn moeder? Jozef en Maria die in serene rust neerkijken op het rustig slapende kind? Wie ooit bij kersverse ouders op kraamvisite is geweest, weet dat zo’n beeld niet meer dan een momentopname kan zijn geweest. De wallen onder hun ogen en het rommelige huis verklappen een andere werkelijkheid.

Toen ik via sociale media vroeg of iemand een schilderij kent waarin het kindje Jezus huilt en de ouders er vermoeid uitzien, bleek dat een dergelijk kunstwerk moeilijk te vinden is. Het is ook niet makkelijk om je voor te stellen dat onze heiland een klein kind is geweest. Zo’n baby waar je als ouders af en toe doodmoe van wordt, omdat hij voor elke behoefte van jou afhankelijk is. Of zo’n puberpeuter die je soms achter het behang zou willen plakken. Of wat dacht je van zo’n tiener die steeds weer dwars tegen jouw mening ingaat? Nou goed, dat laatste is misschien nog wel voor te stellen, aangezien Jezus ook in zijn volwassen leven regelmatig tegen de gevestigde regels en orde inging.

Weerloos

Wat is het bijzonder dat God ervoor kiest om als een baby ter wereld te komen. Jezus had ook als een volwassen man uit het niets tevoorschijn kunnen komen. God had tenslotte al eerder een mens uit het niets gemaakt. Dat zou misschien ook nog meer indruk hebben gemaakt dan een weerloos kind. God kiest echter de weg van groei en ontwikkeling, zoals Hij het ook al bij de schepping had bedacht. Maar nu merk ik dat ik onbewust het beeld heb dat baby Jezus nooit gehuild heeft en dat zijn ontwikkeling naar volwassen man voor zijn ouders een effen pad was van alleen maar vrede en vreugde. Terwijl zo’n beeld afbreuk doet aan het feit dat God echt mens is geworden en ook dat het God zelf is die het proces van volwassen worden bedacht heeft. Een proces dat bestaat uit worstelen met gevoelens, experimenteren, vallen en opstaan, om steeds dichter bij jezelf te komen.

Flyer

Beseffen we in de kerk wel voldoende dat dit proces van opgroeien door God bedacht is? In hoeverre geven we dat proces de ruimte en accepteren we dat het niet een proces is van vrede en serene rust, zoals afgebeeld op de meeste kersttaferelen?

God heeft het gewiebel in kinderen gelegd

Enkele jaren geleden kwam ik een flyer van een Anglicaanse kerk tegen, waarop met grote letters stond: ‘God put the wiggle in children’, wat zoiets betekent als: God heeft het gewiebel in kinderen gelegd. Daarbij stond de opmerking: probeer dat wat God bedacht heeft niet te onderdrukken op de plek waar we juist die God willen eren. Toen ik die flyer zag, maakte mijn jeugdwerkershart een sprongetje. Ik werd met name enthousiast omdat het zo mooi duidelijk maakt dat het God is die ook de fase van het kind-zijn – met al zijn specifieke, leuke en soms minder leuke uitingen – bedacht heeft.

Ontwikkeling

Het afgelopen jaar zijn we binnen het NGK Jeugdwerk bezig geweest met het ontwikkelen van de brochure ‘Gemeente in ontwikkeling’. In deze brochure geven we een beknopt overzicht van wat er gebeurt in de algemene en de geloofsontwikkeling van de mens, van baby tot volwassene, en welke consequenties dat heeft voor bijvoorbeeld de geloofsgemeenschap en de geloofsopvoeding thuis.

Tijdens het maken van die brochure realiseerde ik me opnieuw hoe wonderlijk en kunstig de ontwikkeling van de mens – van baby tot volwassene – bedacht is. Als baby heb je totaal geen besef van wie je bent, waar je bij hoort en waartoe je op aarde bent. Dankzij je persoonlijke ontwikkeling tijdens het opgroeien kun je op volwassen leeftijd (hopelijk) een antwoord geven op die drie identiteitsvragen. Als we zien hoe Jezus als volwassen man die vragen beantwoordt, ontdekken we dat zijn antwoorden bovenmenselijk zijn. Zijn identiteit is goddelijk en toch koos Hij de weg van de menselijke identiteitsontwikkeling, de weg van het opgroeien. En begon Hij zijn leven op aarde als baby, kwetsbaar en afhankelijk van zijn ouders. Wat bijzonder dat God zo dicht bij ons is gekomen.

Een kind is ons geboren,
een zoon is ons gegeven;
de heerschappij rust op zijn schouders.
Deze namen zal hij dragen: Wonderbare raadsman,
Goddelijke held, Eeuwige vader, Vredevorst.
(Jesaja 9:5-6)

Agenda

042336 Jeugdwerk foto Agenda17 januari: Nieuwjaarsevent Missie Nederland met presentatie van de jeugdwerktrends 2019. Meer info: goo.gl/8FSpMd.

18-19 januari: Jeugdleidersconferentie 2019. Meer info: www.jeugdleidersconferentie.nl.

20-27 januari: PrayerNight en Week van Gebed. Meer info: www.missienederland.nl/organiserenbijeenkomsten-weekvangebed.

Voorjaar 2019: To get there young, trainingstour over het jeugdwerk voor de 3G-kerken. 31 januari in Assen, 7 februari in Haarlem, 7 maart in Ede en 21 maart in Goes. Meer info: www.praktijkcentrum.org/3g-trainingstour.

8-9 februari: Winterconferentie NewWine. Meer info: www.new-wine.nl.

Media/tips

Vraag de brochure ‘Gemeente in ontwikkeling’ aan via: www.ngkjeugdwerk.nl/gemeente-in-ontwikkeling.

Met bijdragen van Paul Smit (NGK Jeugdwerk) en Anko Oussoren (Praktijkcentrum GKv).

Over de auteur
Martine Versteeg

Martine Versteeg is jeugdwerkadviseur bij het NGK Jeugdwerk.

Het mysterie van Jezus’ wonderen

Het mysterie van Jezus’ wonderen

Rolf Robbe
  • Beschouwing
  • Thema-artikelen
Voor wie meer wil ontdekken over: Wonderen

Voor wie meer wil ontdekken over: Wonderen

Peter Hommes
  • Reisbagage
  • Thema-artikelen

Reageer op dit bericht

Meld je aan voor onze gratis nieuwsbrief