Wie weg is, wordt gezien

Maurits Oldenhuis | 2 mei 2015
  • Wandelen met God

Nee, die titel klopt niet. ‘Wie niet weg is, wordt gezien’, dat is de gewone gang van zaken. Wie in beeld blijft, wordt gezien. Wie uit het beeld wegvalt, wordt binnen de kortste keren vergeten. Maar niet als je Jezus heet. Bij Hem geldt: wie weg is, wordt gezien.

Jezus maakte het duidelijk in dat ene beroemde, stuk gepreekte en stuk vertelde verhaal over de herder en zijn honderd schapen. Onovertroffen is wat mij betreft nog steeds de versie die Anne de Vries ervan maakte in zijn oude kinderbijbel.

Ondertussen communiceert Jezus bepaald geen kinderachtige inhoud. Het verhaal gaat over een herder die van zijn honderd schapen er eentje mist. En, vraagt Jezus dan, welke herder zal dan niet de 99 andere schapen ergens veilig stallen en zelf eropuit gaan om dat ene schaap te zoeken, net zolang tot hij het gevonden heeft? En welke herder is niet blij, om niet te zeggen dolgelukkig, als dat gebeurt (Lucas 15:1-7)?

Kijk, dan ben je een herder. Als je zoekt wat verloren is. Als je telt wie mist. En daar ontbrak het net aan bij de herders van Israël in Jezus’ tijd. De tollenaars en zondaars kwamen graag bij Jezus en gingen met Hem om, maar de Schriftgeleerden en farizeeën spraken er schande van.

Eigenwijs

Voor onnoemelijk veel gelovigen is het een geloofsuitspraak waarop hun hele leven voor anker gaat: de Heer is mijn herder. Het roept het beeld op van God die zijn mensen voert naar grazige weiden en ervoor zorgt dat het hun aan niets ontbreekt. Dat mag zonder meer, want de Bijbel zelf roept dit beeld op. Toch zou het beeld gerust wat prikkelender ingevuld mogen worden met wat Jezus vertelt over zijn herderschap, bijvoorbeeld in die gelijkenis van het verloren schaap.

Kun jij denken dat jij iets met God hebt en dan niet met Mij meedoen?

Herder zijn betekent voor Jezus op zoek gaan naar eigenwijze en afgedwaalde schapen, naar buiten gaan in de ruige wildernis om te roepen en rond te trekken tot hij gevonden heeft, terwijl hij de al gevonden schapen ergens laat schuilen op een veilige plek. Herder zijn betekent zoeken, niet opgeven, doorgaan, volhouden, uit je comfortzone stappen. Herder zijn kostte Jezus zelfs zijn leven.

Herders gezocht

Ik ben zelf ook zo gevonden dus, want zo vindt Jezus zijn mensen. Altijd. Door eropuit te gaan. Door de veiligheid van de hemel te verlaten en hier beneden ziel en zaligheid op te offeren om mij en miljarden anderen te vinden in zijn liefde.

Jezus stelt in Lucas 15 de bijna retorische vraag: ‘Wie van jullie zou niet de 99 schapen achterlaten om dat ene schaap te vinden?’ Tot op vandaag spreekt deze vraag ook jou en mij aan: dat zou jij toch ook doen? Kun jij denken dat jij iets met God hebt en dan niet met Mij meedoen?

Zo wil ik mij laten aanspreken door Jezus. Hoewel ik het niet makkelijk vind. Wie niet weg is, wordt nu eenmaal gezien. Wie in ons blikveld blijft, die zien we nu eenmaal makkelijker. Ondertussen zijn er hordes mensen die worden vergeten. Ze vallen tussen wal en schip. Ze kunnen of willen niet meer. Ze haken stilletjes af of lopen weg met slaande deuren. Maar ze zijn er.

Kijk rond in je kerk, in je buurt, op je kantoor, op school. Ook ik zie vaak wie er wel zijn. Zie ik ook wie er niet zijn? Dan moet je anders leren kijken, anders leren doen. Kijken met de ogen van Jezus. Zoeken met het hart van Jezus.

Er worden herders gezocht. Herders met Jezus’ ogen en Jezus’ hart. Herders die weten hoe ze zelf gevonden zijn. We hebben hen nodig in onze samenleving. We kunnen niet zonder hen in onze kerk. Jezus ziet wie weg is. Wie volgt?

Over de auteur
Maurits Oldenhuis

Maurits Oldenhuis is predikant van de GKv Bergschenhoek.

Het mysterie van Jezus’ wonderen

Het mysterie van Jezus’ wonderen

Rolf Robbe
  • Beschouwing
  • Thema-artikelen
Voor wie meer wil ontdekken over: Wonderen

Voor wie meer wil ontdekken over: Wonderen

Peter Hommes
  • Reisbagage
  • Thema-artikelen

Reageer op dit bericht

Meld je aan voor onze gratis nieuwsbrief