Terugblikken en vooruitblikken op de relatie NGK-GKv

Jordi Kooiman | 28 december 2015
  • Trefpunt

De redacties van Opbouw en De Reformatie waren niet de enige Nederlands-gereformeerden en vrijgemaakten die elkaar in 2015 wisten te vinden. Het hele jaar door berichtte OnderWeg over groeiende eenheid. In deze laatste aflevering van Trefpunt blikken vijf mensen terug en vooruit. Hoe ervaarden zij het afgelopen jaar de eenheid tussen NGK en GKv? En hoe verwachten zij dat de relatie zich in 2016 zal ontwikkelen?


‘De tijd van scheiding der geesten is voorbij!’

De NGK Loosdrecht en de CGKv Hilversum sloten hun jarenlange gesprekken over het verleden dit najaar af met drie verzoeningsdiensten. NGK-lid Gerk Slager beleefde de diensten als heel bijzonder. Vooral de tweede dienst, waarbij de NGK-leden te gast waren in het GKv-gebouw De Schuilhof in Hilversum. Slager was daar ooit van 1962-1963 lid en keerde er nu voor het eerst terug.

Vrijgemaakte en Nederlands-gereformeerde broeders en zusters schudden elkaar de hand in Loosdrecht. (beeld Josje Erkelens)

Vrijgemaakte en Nederlands-gereformeerde broeders en zusters schudden elkaar de hand in Loosdrecht. (beeld Josje Erkelens)

‘Het was goed om op zondag 8 november na zovele jaren weer terug te zijn. Bijna de gehele NGK-gemeente uit Loosdrecht was aanwezig. Er werd stilgestaan bij de scheuring van de kerken en er werd spijt betuigd voor het buitensluiten van een deel der kerken.

Eén en ander werd zichtbaar gemaakt met een voorstelling tijdens het kindermoment. Een groep spelende kinderen en ouderen werd door een leider ruw gesplitst in een grotere, doorspelende groep en een kleinere, buitengesloten groep. Na een tijdje werd ingezien dat zoiets toch echt niet kon en dat er vrede moest worden gesloten. Heel ontroerend! Het herinnerde mij aan de voorbije tijd. Een tijd van scheiding der geesten, vooral ook in familieverband. In mijn eigen familie is daar ook lang sprake van geweest, nodeloos lang. Gelukkig is die tijd nu voorbij!

Wat verder bijzonder was, was dat onze buitenverbandse ds. Auke Siebenga mocht voorgaan. Hij preekte over de lessen van Paulus (Filippenzen 4) en over de enige bron die vrede geeft. Als slot van de bijeenkomst zongen we elkaar dan ook het ‘vrede zij u en ons’ toe. Alles bij elkaar een zeer bemoedigende dienst!’


Kanselruil: ‘Het voelde als volkomen normaal’

In Enschede groeiden de NGK, GKv en CGK afgelopen jaar dichter naar elkaar toe. De NGK en GKv openden bijvoorbeeld hun kansels voor elkaar. De eerste echte kanselruil moet nog plaatsvinden, maar NGK-predikant Menko Biewenga kreeg alvast een voorproefje.

‘Ik had de eer om op 22 november als eerste in een vrijgemaakte kerk op de preekstoel te staan; in Enschede-Zuid, de kerk aan de Haaksbergerstraat, voor veel oudere Enschedeërs een bekend gebouw. “Hoe was het?” vragen mensen dan aan me. En dan kan ik heel simpel zeggen (want het was precies zoals ik het graag wilde): “Het was heel gewoon.” Het voelde niet als iets speciaals, maar juist als volkomen normaal. En zo hoorde het te zijn. Ik voelde me er helemaal thuis. Een fijne ervaring!’


Homoseksualiteit: ‘De bespreking gaf mij hoop’

Op landelijk niveau ging afgelopen jaar veel aandacht uit naar het gesprek over homoseksualiteit op de Landelijke Vergadering van de NGK. Vanuit het deputaatschap Kerkelijke eenheid (DKE) van de GKv volgde Hans Burger het gesprek op de voet.

‘Het afgelopen jaar vond ik voor de contacten tussen NGK en GKv een spannend jaar. We waren aan de slag gegaan om echte stappen te zetten op weg naar kerkelijke eenheid. Maar boven die plannen hing een zwaard van Damocles. Wat zal er in het rapport van de commissie Ambt en homoseksualiteit staan? Zal dat de verhoudingen opnieuw compliceren?
In juni kwam het rapport, een rapport van een meerderheid en een minderheid. Dit liet zien hoe lastig de vragen zijn: hoe geef je homo’s en lesbiennes een veilige plek in de gemeente van Christus? Wat betekent de Bijbel vandaag voor de keuzes waar zij voor staan?

De voorstellen van het meerderheidsrapport verrasten ons en de weg ernaar toe in het rapport riep allerlei vragen op. Ook de vraag: hoe gaat de NGK hiermee om? Geen twijfel mogelijk: als de LV het meerderheidsrapport zou volgen, zouden de verhoudingen met de GKv danig bekoelen.

Ik vond het bijzonder om te zien hoe de NGK hiermee omgegaan is. De bespreking op de LV mocht ik bijwonen. Ik was onder de indruk van de manier waarop het gesprek gevoerd werd. De gestelde vragen vond ik terecht. Die bespreking gaf mij hoop voor de toekomst: als we zo samen over lastige vragen in gesprek kunnen zijn en kunnen luisteren naar Gods Woord, zonder overhaaste beslissingen te nemen, dan komt de eenheid van NGK en GKv er!’


Fusie in Wapenveld: als een verhuizing

Vanaf 1 januari gaan de NGK en de GKv Wapenveld verder als één gemeente: Gereformeerde Kerk De Brug. GKv-gemeentelid Thea Sollie-Huizinga heeft gespannen verwachtingen.

‘Het is net alsof je verhuist. Je maakt een nieuw begin en moet nieuwe mensen leren kennen. Dat is zeker hier in Wapenveld spannend, waar veel mensen familie van elkaar zijn. Ik hoop dat mede door de activiteiten in de wijken de aandacht voor elkaar zal groeien.

Ook de cultuurverschillen tussen de beide gemeenten vind ik spannend. Maar omdat we op allerlei gebieden al behoorlijk ver zijn in de samenwerking, verwacht ik niet veel problemen. Hooguit rond de vraag waar we uiteindelijk gaan kerken. We hebben nu twee gebouwen en ieder is natuurlijk aan zijn eigen gebouw verknocht…

Ik denk zeker dat het goed is dat we deze stap zetten. Vooral met het oog op de toekomst en de jongeren in de kerk, die je toch al naar elkaar toe ziet trekken. Daarbij is het allemaal heel geleidelijk gegaan. We vieren bijvoorbeeld al een poosje samen het avondmaal en hebben al langere tijd gezamenlijke diensten. Dat is mooi om mee te maken. Het verbreedt je horizon.’


Dalfsen: ‘De weg is geëffend’

De NGK en de twee GKv’s in Dalfsen erkenden elkaar in maart als kerken van Jezus Christus, gevolgd door een eerste gezamenlijke dienst in juni. Het riep bij Wim Lubbers, NGK-lid van de samensprekingscommissie, veel emoties op.

‘Opluchting. Vreugde over de geweldige opkomst. En ook dankbaarheid om verder te gaan.

Ook bij de gemeenteleden overheerste dankbaarheid en blijdschap. Ik herinner me nog dat een GKv-broer op leeftijd mij bij binnenkomst omhelsde en zei: “Dat ik dit nog mag meemaken.”

We realiseren ons maar al te goed dat dit nog maar een begin is van een proces. Het is mijn overtuiging dat het nu, nu de weg geëffend is, aan de diverse commissies en gemeenteleden is om elkaar op te zoeken, elkaars sterkte en zwakte te ontdekken en met elkaar op te trekken. De oude commissie gaat als een stuurgroep door om dit proces te monitoren en te stimuleren.

Mijn wens voor 2016 is dat de contacten van onderop verder worden geïntensiveerd en dat op termijn een samensmelting in welke vorm dan ook als een natuurlijke stap in de relatie wordt ervaren. In Dalfsen geven we elkaar daarvoor de tijd en hebben we bewust geen stip op de horizon gezet.’

Over de auteur
Jordi Kooiman

Jordi Kooiman is freelance journalist en webredacteur van OnderWeg.

Het mysterie van Jezus’ wonderen

Het mysterie van Jezus’ wonderen

Rolf Robbe
  • Beschouwing
  • Thema-artikelen
Voor wie meer wil ontdekken over: Wonderen

Voor wie meer wil ontdekken over: Wonderen

Peter Hommes
  • Reisbagage
  • Thema-artikelen

Reageer op dit bericht

Meld je aan voor onze gratis nieuwsbrief