Redactioneel: Vijftig jaar EO

Ad de Boer | 15 april 2017
  • Column

De EO bestaat vijftig jaar en dat maakt mooie herinneringen los. Aan het wonder dat de EO in 1970 zijn eerste zendtijd kreeg, tegen de verdrukking door kerken, politici en omroepen in. Aan de A-actie in 1991; in negen weken tijd meer dan 200.000 nieuwe leden. Aan de onvergetelijke Dirk Jan Bijker en zijn indringende tv-gesprekken in Niets meer te verliezen met mensen die gingen sterven. Aan de 25ste Jongerendag in de Arena, met Delirious en tienduizenden witte vlaggen.

Het maakt ook pijnlijke herinneringen los. Aan prachtige programma’s – dicht bij God, dicht bij mensen – die door het bestuur geskipt werden vanwege lang haar, geheven handen of een stevige beat. Aan mijn bijna-ontslag, omdat ik actief was in Amnesty International. Aan mijn bijna-vertrek, omdat ik niet meer kon ademen in het keurslijf van zwart-witte opvattingen. Zo kan ik doorgaan.

De EO-geschiedenis is het verhaal van mensen: gelovig, toegewijd, soms klunzend en falend. Maar dwars daardoorheen ook het verhaal van God. Hij gebruikte de EO om mensen radicaal te veranderen.

Anchored to the Rock, geared to the times

Ik geloof hartstochtelijk dat dat verhaal doorgaat. Heel anders dan de oprichters van de EO voor ogen hadden, maar toch.

Het eerste ‘nieuwe’ lied dat ik ooit bij de EO leerde was: ‘Eén in de naam van Jezus, één zin en één gemoed, één in ’t geloof der Schriften, één in ’t verzoenend bloed.’ Eén in Jezus Christus: dat bond die bonte verzameling van EO’ers van toen samen.

Ook voor de EO van nu is dat cruciaal. We vertellen het verhaal van Jezus vandaag op nieuwe manieren, zoals in The Passion. Prachtig! Als de verzoening door zijn kruisdood en de vernieuwing door zijn opstanding maar het hart ervan blijft. Geen vage, vrijzinnige Jezusverhaaltjes, maar Jezus Christus die mensen wil redden en een wereld wil winnen.

En daarnaast: de Bijbel open. We lezen die vandaag op onderdelen anders dan vijftig jaar geleden, en daar is niks mis mee. Een kind van God is immers altijd kind van zijn tijd, ook in het verstaan van Gods Woord. Als dat Woord maar niet dicht blijft – ach, je kunt er toch alle kanten mee op – en als we maar blijven spitten en blijven tasten: Heer, wat zegt U daarin voor nu?

De beste wens voor de EO van straks is dat ijzersterke motto van Youth for Christ: Anchored to the Rock, geared to the times. Beweeg mee met de tijd en blijf verankerd in de rots.

Over de auteur
Ad de Boer

Ad de Boer is actief in het NGK-kerkverband en was hoofdredacteur van OnderWeg.

Het mysterie van Jezus’ wonderen

Het mysterie van Jezus’ wonderen

Rolf Robbe
  • Beschouwing
  • Thema-artikelen
Voor wie meer wil ontdekken over: Wonderen

Voor wie meer wil ontdekken over: Wonderen

Peter Hommes
  • Reisbagage
  • Thema-artikelen

Reageer op dit bericht

Meld je aan voor onze gratis nieuwsbrief