Leesverslaving

BOB WIELENGA | 2014-07-12
  • Jaargang 58
  • nummer 14
Na twee uur kranten lezen op zondag was ik mijn handen, zwart van de drukinkt als ze zijn. Ik probeer me te herinneren wat ik allemaal gelezen heb: verkiezingen, moord en doodslag, Oscar Pistorius' rechtszaak, het verslechterende investeringsklimaat in Zuid-Afrika en natuurlijk president Jacob Zuma en zijn schandalen. Ik weet het niet meer precies.
Een dag later lees ik mijn lijfblad, een lokale krant. Wat erin staat, weet ik de volgende dag niet meer.
Ook de digitale krant uit Nederland lees ik (schone handen dit keer). Al gaat het tegenwoordig sneller en oppervlakkiger; er staat steeds minder nieuws in dat mij nog interesseert. Lokale verkiezingen, dalend vertrouwen in de politiek, moord en doodslag, en ja, ook over Pistorius' rechtszaak gaat het.
Weinig over Zuid-Afrika, maar veel over Oekraïne, waar ik in Zuid-Afrika weer veel minder over lees.
En dan zijn er de week- en maandbladen, al dan niet digitaal, plus de sociale media waarin ik me voorzichtig begeef.

Het enorme nieuwsaanbod vermoeit. Het is onmogelijk om het allemaal te onthouden, laat staan bij te houden. Slechts heel weinig blijft hangen en wordt ergens in mijn geheugen opgeslagen. Toch blijf ik zo in grote lijnen op de hoogte van wat er gebeurt in de wereld, in eigen land en stad, in de familie, in de kerk en op mijn vakgebied. Zo blijf ik mens onder de mensen, 'homo socialis'.
Teruggaan naar de tijd voor de informatie-explosie, mogelijk gemaakt door de moderne technologie, kan echt niet meer, tenzij we kiezen voor een zelfopgelegd kluizenaarsbestaan ergens op het platste van het platteland. Dat is goed voor een retraite, maar niet om een gevuld mensenleven te leiden uitzonderingen daargelaten, die er natuurlijk altijd moeten blijven.
Prediker (12:12) meldt al dat veel lezen het lichaam afmat.
Mijn ogen voelen het als ik een dag lezend heb doorgebracht.
In een vrijwel ongeletterde tijd vermoedde hij al dat er geen einde komt aan het aantal boeken dat geschreven wordt.
En toch, moe van het lezen als ik ben: van ophouden wil ik niet weten. Ook morgen sla ik Predikers wijsheid weer in de wind.


Meld je aan voor onze gratis nieuwsbrief