De handen van het Koninkrijk

Jordi Kooiman, redactie opbouw. | 2014-11-01
  • Jaargang 58
  • nummer 20
In de Tweede Wereldoorlog was er een kerk waar een Jezusbeeld stond. Erboven stond de insciptie: ‘Kom tot mij’. Tijdens een bombardement werd het beeld vernield. Toen de kerkleden het na de oorlog wilden restaureren, konden ze de handen van Jezus niet meer vinden. Dus schreven ze boven het beeld: ‘Wees mijn handen. Wees mijn beeld.’

Dit verhaal komt uit één van de artikelen in deze extra dikke special over diaconaal gemeente-zijn. Het drukt treffend uit wat diaconaat ten diepste is: handen geven aan het Koninkrijk van Jezus Christus, beeld-zijn van Hem die ons voorging in dienstbaarheid en die zwakken, armen en vreemdelingen de goedheid van hun hemelse Vader liet ondervinden. Simpel gezegd: Jezus navolgen.

In het navolgen van Jezus zijn de handen niet minder belangrijk dan de mond. Ja, Jezus zendt ons de wereld in met het Evangelie op onze lippen, om onder alle volken discipelen te maken. Maar Hij zendt ons óók uit met onze handen vol barmhartigheid, om te doen wat we zeggen en te laten zien en voelen hoe groot Jezus’ liefde voor zijn schepselen en de schepping is.

Dat dit de kern is van gemeente-zijn, wordt duidelijk in diverse bijdragen in dit nummer. Zonder omzien naar elkaar heeft het zelfs geen zin om gemeente te zijn, stelt Ton Vos. En theoloog Christopher Wright legt in een interview uit hoe diaconaat geen ‘extraatje’ is, maar volop hoort bij de missie die we als christenen in deze wereld hebben.
Hoe die diaconale missie voorheen gestalte kreeg, beschrijven George Harinck, Herman Noordegraaf en Gert Kwakkel in artikelen over de recente en minder recente geschiedenis. En dat christenen die missie nog altijd volop uitvoeren, blijkt uit de vele praktijkverhalen van vandaag de dag die u door deze special heen zult aantreffen. Verhalen over gastvrij zijn voor buitenlandse studenten, open zijn richting moslims, hart hebben voor de rand van de samenleving en veel meer. ‘Wat gebeuren er toch veel inspirerende dingen aan de buitenkant van de kerk!’ schreef een mederedacteur enthousiast tijdens de afronding van het nummer.

Het doel van deze special is niet het opschrift boven uw Christusbeeld te veranderen in een activistisch ‘doen, doen, doen’. Juist het ‘kom tot Mij’ van de Heer zal altijd gegraveerd blijven staan als het vertrekpunt, de bron van alle dingen. Wie zich niet eerst aan de voeten van Jezus zet om hoofd, hart en handen door Hem te laten vullen, zal weinig uit te delen hebben. Het doel van deze special is wel te onderstrepen dat Jezus daar, aan zijn voeten, niet enkel ons hoofd en ons hart aanspreekt, maar ook onze handen. Opdat onze handen zijn handen zijn. Handen van het Koninkrijk.

Meld je aan voor onze gratis nieuwsbrief