Als bestuurder van jeugdhulporganisatie SGJ maakte Bart Nitrauw mee wat zich allemaal in christelijke gezinnen afspeelt. Hij waardeert de huidige openheid in gezinnen, maar waarschuwt voor de zuigkracht van de cultuur. Echt onbevangen in de wereld leven, gaat wat hem betreft niet. ‘Ik kijk geestelijk naar de werkelijkheid. En dat levert permanent spanning op.’ In de loop van dit jaar dient zijn pensioen zich aan. Een persoonlijk gesprek met Nitrauw, tegenwoordig directeur jeugdbescherming bij het Leger des Heils.
Onverbondenheid. Is dat de wortel van veel kerkelijke conflicten en wrijvingen? En is verbonden zijn dus huiswerk voor iedere gelovige? Deze woorden vallen in elk geval herhaaldelijk in gesprek met de Kamper emeritus hoogleraar Kees de Ruijter en Arine Brouwer, coach, trainer en voormalig lid van de Vertrouwens- en Adviescommissie van de NGK.
Vader Schaeffer was predikant en maakte drie kerkscheuringen mee. Bij de laatste vluchtte hij letterlijk weg. Johan Schaeffer, zijn zoon, werd ook predikant, maar de kerkscheuring in de jaren zestig betekende het einde van zijn studie aan de Theologische Universiteit in Kampen. Kleinzoon Herman Schaeffer volgde in de voetsporen van vader en opa, maar legde na veel spanningen zijn ambt neer.
Ik ontmoet Martine Vonk in haar nieuwe huis. Een huis vol idealen. In deze Houtense ecowijk gaan ecologie (warmtepomp, zonnepanelen) en gemeenschapsleven (gezamenlijke achtertuin en gemeenschapshuis) hand in hand. Op tafel ligt haar nieuwe boek Genieten van genoeg. Zowel de verhuisplannen als het boek waren al ver op streek toen bleek dat ze ongeneeslijk ziek is.
Over gebedsgenezing zijn christenen sterk verdeeld. Dat geldt ook voor de theologen onder hen. Sommigen zien een directe lijn van Jezus’ genezingen naar de opdracht van de kerk vandaag. Voor anderen zijn genezingswonderen vooral iets uit de tijd van het Nieuwe Testament. OnderWeg ging met twee theologen op zoek naar de verschillen en de overeenkomsten.
Robert Roth (GKv) draait er niet omheen: ‘Ik heb een radicale visie op kinderen aan het avondmaal. Kinderen horen er helemaal bij, ook als hun geloof zich nog niet persoonlijk heeft ontwikkeld.’ Hij gaat in gesprek met Kees de Groot (NGK). Een gesprek tussen twee theologen die tegenovergestelde standpunten hebben, intens naar elkaar luisteren, elkaar scherp bevragen en samen verder willen komen.
Heeft de kerk van de toekomst het helemaal gehad met vastomlijnde ideeën, dogma’s en leerstellingen? Vraag het twee – niet geheel willekeurig gekozen – theologen en ze wijzen dat resoluut van de hand. ‘Gereformeerde kerken moeten vanuit hun dogmatische kracht evenwicht brengen. Dat is hard nodig.’
Elk jaar na de zomervakantie spreken we met elkaar over onze vakantie-ervaringen. Vaak komt dan het volgende zinnetje terug, bijvoorbeeld als mensen in de Alpen hebben gewandeld of andere indrukwekkende landschappen hebben verkend: ‘Je merkt weer hoe nietig we als mensen zijn.’ We hebben zulke ervaringen nodig om onze plek in de schepping te kennen.
De laatste tijd ben ik in de ban van een klein plantje met een bijzondere schoonheid. Een bloemetje met zes langgerekte, gele blaadjes in stervorm. Op een rank steeltje strekken de bloemblaadjes zich uit naar de hemel. Het is niet alleen het uiterlijk, maar ook het verhaal erachter dat me fascineert. In al zijn kleinheid looft hij de schepper.
