Marinus de Jong is predikant van de Oosterparkkerk (GKv) in Amsterdam en verbonden aan het Neo-Calvinism Research Instituut aan de Theologische Universiteit Kampen.
Nog even en de coronacrisis duurt een jaar. Hoe kijken we in de kerk terug op deze bijzondere periode? En hoe kijken we vooruit? Marinus de Jong, predikant van de Oosterparkkerk in Amsterdam, zette zijn gedachten erover op papier. ‘Deze pandemie is wel een teken, een herinnering, een concrete hint van God: Ik kom heus wel.’
‘Dit is een jammerklacht.’ Zo begon kerk-redacteur Gerard ter Horst in het Nederlands Dagblad afgelopen najaar (11/10/2019) zijn openhartige essay over de protestantse kerkdienst. Hij voelt vervreemding van de eigen traditie die hij zo liefheeft. Hij constateert te veel woord, te veel passiviteit, te weinig stilte en zelfs te weinig God. Zijn klacht resoneert bij mij, en dan met name op de functie van ons lichaam in de kerkdienst.
Pasen komt eraan. Het hoogtepunt van het kerkelijk jaar. Maar wat is de betekenis van Pasen naast Goede Vrijdag? Wat kunnen wij met het mysterie van het lege graf? Hoe zien wij in ons eigen leven dat de Heer echt is opgestaan?
