Eén van de meestgestelde vragen aan jeugdwerkers is: hoe betrekken we de jongeren erbij? Er zijn talloze diaconale activiteiten te bedenken en te organiseren voor tieners en jongeren, maar hoe zorg je ervoor dat ze daadwerkelijk gaan meedoen?
Gevulde koeken verkopen of meedoen aan een muziekavond voor een hulporganisatie. Een kerstdiner voor ouderen organiseren. Honderd kilometer fietsen voor een sponsoractie. Allemaal mooie voorbeelden van diaconale acties waar je als jongerenclub aan mee kunt doen. Maar hoe kom je van zo’n eenmalige actie naar een diaconale levenshouding?
Voorstanders van de Brexit en van Trump waren vooral 45-plussers, de tegenstanders meestal jonger dan 35. Die verschillen tussen de generaties zijn er ook in de kerk.
Een vreemde beleving, je smartphone geeft al de halve dag geen kik. Je controleert of je wel verbinding hebt of dat hij onbedoeld op de vliegtuigstand staat. Maar nee, dat is het niet. Het is zomer en zelfs in de drukste groepsapps is het rustig. Maar geldt dat ook voor het jeugdwerk zelf?
Jongeren kunnen allerlei problemen ervaren in het leven. Keuzestress, afwijzing, ruzie thuis, gebroken relaties… Ze hebben daarbij nog weleens het gevoel dat hun problemen niet worden erkend, dat hun onrecht wordt aangedaan. Misschien delen ze hun problemen met jou. Hoe zorg je er dan voor dat ze leren omgaan met die ervaring van onrecht?
Gewoon vertellen wat je oprecht wilt zeggen, is meestal de beste manier om contact te maken. Ook met jongeren.
Onze manier van communiceren verandert. Het gaat niet om het winnen van een woordenstrijd, maar om grip te krijgen op de materie. Liever bevragen we elkaar op de afwegingen die we maken, zonder direct tot conclusies te hoeven komen. Er komt steeds meer aandacht voor het communicatieproces zelf en voor de deelnemers. Dat geldt ook voor de communicatie met jongeren.
Goed jeugdwerk sluit aan bij de actuele (jongeren)cultuur en de specifieke ontwikkelingsfase van de deelnemers. In deze aflevering van ‘Geloof in ontwikkeling’ staan we stil bij tieners.
Vmbo‘ers, havoërs en vwo‘ers zijn allemaal even leuk, maar ze hebben wel allemaal hun eigen talenten. In de kerk willen we dat alle jongeren actief meedoen in de jeugdgroep (of tijdens catechese), ongeacht de opleiding die ze volgen. Dan is het erg belangrijk dat we ervoor zorgen dat ze betrokken blijven bij wat er gebeurt.
Er wordt veel onderzoek gedaan naar jongeren en geloof. Allerlei cijfers vertellen ons hoe jongeren met hun geloof omgaan of wat ze van de kerk vinden. Denk aan de jongeren in het onderzoek van Beam, waarover we schreven in nummer 6 van OnderWeg. Zij zeggen tevreden te zijn met hun eigen gemeente, die ze gemiddeld een 7,2 geven. Dat is een mooie uitkomst, maar wat kun je als kerk met de informatie die uit de verschillende onderzoeken naar voren komt? Hoe kun je deze uitkomsten gebruiken om je eigen jeugdwerk te versterken?