De roman ‘Klara en de Zon’ gaat over een Kunstmatige Vriendin, een robot dus. Laat maar, dacht ik. Tot iemand me uitdaagde er toch mee aan de slag te gaan. En dat is me goed bevallen, want Ishiguro vertelt met vaardige hand een buitengewoon relevant verhaal.
Na haar afscheid van de Haagse politiek in 2012 woonde en werkte Kathleen Ferrier (1957) vijf jaar in Hong Kong. Nu is ze voorzitter van de Nederlandse Unesco-commissie en zet ze zich onverdroten in voor vrouwenrechten, democratie en de doorwerking van het slavernijverleden. Onlangs verscheen haar boekje Hoe wij hier ook samenkwamen.
Arie Kok recenseert ‘De tuinen van Buitenzorg’ van Jan Brokken.
‘Het voelt goed om iemand te hebben die iets gedaan heeft dat nog slechter is dan wat jij op je geweten hebt.’ Arie Kok zocht contact met Ineke Baron en Ineke van Dongen. Zij behandelen ingewikkelde vraagstukken waarmee velen worstelen: schuld erkennen, genadig omgaan met iemand die de fout is ingegaan, werken aan herstel voor slachtoffer en dader.
Deze eeuw begon weliswaar rustig, maar op 11 september 2001 kwam de omslag. De Somalische vluchtelinge en politica Ayaan Hirsi Ali speelde een prominente rol in het publieke debat. Jessica Durlacher was bevriend met haar en schreef daar een roman over: De Stem.
Miriam Toews vertelt ons in ‘Wat ze zeiden’ een mennonitisch verkrachtingsverhaal, over acht vrouwen die zich niet willen schikken in de opdracht van de leiding om de daders te vergeven.
Met het begrip levensheiliging zijn velen opgevoed. Tegenwoordig riekt het zomaar naar moralisme en zwaarte. Is dat terecht? Met de theologen Hans Burger en Gerrit Riemer gaan we op zoek naar wat heiliging vandaag kan betekenen.
Soms landt een nieuwe roman zomaar in de actualiteit. Jack van Marilynne Robinson is zo’n boek, het verscheen nog net in het jaar waarin de acties van Black Lives Matter wekenlang de voorpagina’s domineerden. Niet dat de auteur dat met opzet zal hebben gedaan, daarvoor werkt ze te lang aan een boek, en daarvoor zijn haar romans ook te subtiel, te rijk aan thema’s en betekenissen.
De engelen van Elisabeth, de nieuwe roman van Els Florijn, gaat over armoede, de positie van vrouwen, maar vooral over ‘zwakzinnigen en krankzinnigen’. Het is nog niet zo heel lang geleden dat we niet wisten hoe met hen om te gaan. Els Florijn richt met deze roman een monument voor hen op.
De val van Thomas G. van Nelleke Noordervliet las ik in het weekend waarin Joe Biden uitgeroepen werd tot winnaar van Amerikaanse verkiezingen. Opgelucht dronken we een borrel op de goede afloop. Toch zeurde er een stemmetje op de achtergrond: Trump is dan wel verslagen, maar het Trumpisme nog niet. Het gevoel van mensen dat ze niet gehoord worden, de polarisatie, dat is er nog altijd.