Ja zeggen tegen God, dat is in wezen de kern van belijdenis doen. In veel kerken vindt dat vaak plaats rond Pinksteren, nadat jongeren een aantal jaren catechisatie hebben gevolgd. In de GKv Assen-Zuid is dat anders. Daar kun je op elk moment in het jaar en op iedere leeftijd belijdenis doen. ‘Ons pleidooi is om meer te rekenen met Gods leiding in je leven.’
Waar is het goed voor, belijdenis doen? Waar gaat het eigenlijk over? En voor wie is het bedoeld? Een praktische analyse van deze vragen.
Piet van Willigenburg deed eind vorig jaar op zijn 78ste belijdenis in de NGK Doorn. De 34-jarige Aukje heeft naar eigen zeggen alles gedaan wat God verboden heeft, maar kwam via de Alpha-cursus tot geloof en deed vorig voorjaar belijdenis. De twee vertellen hun verhaal. ‘Gods genade is veel groter dan sommige mensen denken.’
Je kunt aan de hand van de Bijbel heel mooie dingen zeggen over het huwelijk, maar hoe ziet dat er in de praktijk uit? OnderWeg vroeg het aan twee stellen.
Heel wat huwelijken staan met panne langs de weg. Minella van Bergeijk, landelijk coördinator van de (Pre)Marriage Course, wordt regelmatig met die realiteit geconfronteerd. Mooie christelijke woorden helpen dan niet, meent ze, want wat gebroken is, kun je niet even oppoetsen. ‘Van die schone schijn moeten we af. We getuigen niet door perfect te zijn, maar door onze gebrokenheid te erkennen en ons kwetsbaar op te stellen.’
Niet zelden leidt diversiteit in de christelijke gemeente tot conflicten, in een uiterst geval zelfs tot een pijnlijke scheiding. Arine Brouwer, Alex Boshuizen en Harry Lakerveld werden de afgelopen jaren als coach, predikant, adviseur of vertrouwenspersoon soms hard met de neus op de feiten gedrukt.
In een buitenwijk in Den Haag staat de Marcuskerk, een PKN-gemeente met verschillende kerkvormen onder één dak. Ds. René de Reuver werkt er nu zes jaar en voelt zich als een vis in het water. Diversiteit heeft oude theologische papieren, meent hij. In de kerk moet je eenheid zoeken, geen uniformiteit.
De samenleving wordt diverser en de kerk houdt dat niet buiten de deur. Maar hoe ga je om met al die verschillen? Hebben we een kerk à la carte nodig, met voor elk wat wils? Ik zie een andere weg. Zoek juist in de diversiteit je eenheid. Want diversiteit kan heel heilzaam zijn.
In den beginne heetten christenen nog geen christenen, maar ‘aanhangers van de Weg’. Hun pad door die eerste dagen van het christendom is een bron van inspiratie voor christenen van nu, die nog altijd hetzelfde spoor volgen, op weg naar het koninkrijk.
Iedereen is onderweg, maar ieders weg is anders. Henk van Rhee vertelt over zijn bijzondere levensweg. ‘Alles achterlaten en maar zien wat er gebeurt.’