Werken aan verzoening tussen Joden en Palestijnen lijkt onmogelijk. Steeds opnieuw gebeuren er dingen die verwijdering, haat en verdriet teweegbrengen. Toch zijn er mensen die aan verandering en verzoening blijven werken. Vaak begint het met de bereidheid om zélf te veranderen. Vijf voorbeelden van verzoeningsprojecten.
Verbinding leggen tussen Nederlandse christenen en hun broers en zussen in Israël: dat is de opdracht die Marleen Anthonissen-van der Louw van de Protestantse Kerk in Nederland kreeg. Ze is uitgezonden door Kerk in Actie en werkt in de Redeemer Church in Jeruzalem. Hoe is het om te leven en te werken in Jeruzalem? En hoe kijkt zij aan tegen de verzoening tussen Joden en Palestijnen?
Onder christenen is verzoening een bekend begrip. Nadeel is dat de precieze inhoud ervan wat wegzakt. Terwijl juist verzoening een plek verdient in ons alledaagse leven. Bovendien is het van betekenis voor het samenleven van mensen, ook het samenleven van Joden en Palestijnen.
Vrede voor Jeruzalem. Het is een prachtige wens, zeker in de maand waarin het zeventigjarige bestaan van de staat Israël gevierd wordt. Maar hoe reëel is het? Buitenlanddeskundige en Nederlands Dagblad-redacteur Jan van Benthem: ‘Ik denk dat de eerste stap gezet moet worden door een Israëlische leider.’
Hoe kun je getrouwde gemeenteleden toerusten en ondersteunen in hun huwelijk? Drie voorbeelden van gemeenten die er werk van maken.
Eén blik in een huiskamer zegt lang niet alles, maar als ze met haar man Johan een avondwandeling maakt in de binnenstad van Zwolle ziet relatietherapeute Marjan Schutte-Bultman wel wat er mis kan gaan in een huwelijk. ‘De één kijkt televisie, de ander is verdiept in de smartphone. Dat raakt me. Is er nog verbinding?’
‘De Bijbel is op het punt van orgaandonatie niet concreet, dat maakt een weloverwogen keuze voor velen zo lastig.’ De christelijke organisatie NPV – Zorg voor het leven heeft een welgemeend advies: ‘Deel in ieder geval je visie op het stervensproces en de dood met elkaar.’
Astrid Lindenhovius gaf een nier aan haar man en redde daarmee zijn leven. Aleida Sijl doneerde een nier aan de schoonmoeder van haar oudste zoon en veroorzaakte daarmee een lichamelijke wedergeboorte. Twee succesverhalen van twee overtuigde orgaandonoren. Maar waren er ook twijfels?
De gelijkenis van de barmhartige Samaritaan doet een duidelijk appèl op ons: als je iemand tegenkomt die letterlijk of figuurlijk gewond is, word dan zijn of haar naaste en help. Maar geldt die oproep ook als iemand een orgaan nodig heeft en jij daarin kunt voorzien?
