GKv-predikant Jasper Klapwijk (57) heeft iets met leren. Hij noemt zichzelf een ‘lesboer’ en is veel bezig met de vraag: hoe draag ik het evangelie over? In zijn gemeente in Den Haag-Scheveningen maakte hij voor de gemeentekringen materiaal bij de New City Catechism van Tim Keller, om het wegvallen van de middagdienst te compenseren. Daarvóór ontwikkelde hij als predikant in het Groningse Winsum met anderen een nieuwe catechesemethode. Maar het begon allemaal op Curaçao, waar hij vijftien jaar als missionair predikant werkte.
Na zijn opstanding verscheen Jezus veertig dagen lang aan de apostelen, zo vertelt Lucas aan het begin van zijn tweede boek aan Theofilus (Handelingen 1:3). Hij sprak met hen over het koninkrijk van God. Zo verbindt Lucas het onderwijs van de kerk met het onderricht van Jezus. In deze bijdrage gebruik ik de beide boeken van Lucas om enkele Bijbelse grondlijnen aan te geven met betrekking tot het thema leren in de kerk.
Het is een bekend gezegde: goed voorbeeld doet goed volgen. Juist met het oog op leren in de kerk is het niet onverstandig om dit gezegde in praktijk te brengen. In deze reportage worden een paar goede voorbeelden van leren in de kerk op een rijtje gezet. Het volgen waard.
Er zijn vast kerken waar een leerplan is gemaakt. Maar dat is meestal voor kinderen of tieners. Zijn we daarna uitgeleerd? Structureel en georganiseerd leren hebben we in de kerk vaak gereserveerd voor de periode van catechisatie. Daarna hebben we het nog wel over toerusting, maar die is meestal incidenteel en niet vanuit een visie ontwikkeld. Een gemiste kans. Ik pleit voor een visie op leren voor de héle gemeente.
Wint het geloof aan relevantie als het leven zijn rauwe kant laat zien? Of noopt ellende tot kritiek en distantie: ‘Waar is dan je God?’ Een hospicemedewerker, een psycholoog en een predikant vertellen hoe het geloof zich in de context waarin ze werken laat gelden. Maar ook hoe vraagtekens blijven staan.
‘Beste gemeente, ik heb gisteren een halfuur porno zitten kijken.’ Wat Bob Venus betreft zou dat een uitstekend begin zijn van een preek. ‘Jongeren missen echtheid en kwetsbaarheid in de kerk.’
Een mooie lutherse boodschap over zonde en vergeving: grote kans dat je daarmee vandaag de dag voor dovemansoren spreekt. Maar er zijn genoeg andere grote en kleine thema’s waar zowel gelovigen als ongelovigen mee worstelen, en waar het evangelie van zonde en vergeving heel veel over te zeggen heeft.
Of je wilt of niet, een gesprek met Embert Messelink – journalist, jarenlang werkzaam voor EO-radio en actief binnen de christelijke natuurbeweging A Rocha – raakt je. De manier waarop hij praat over hoe God spreekt in de natuur en over wat jijzelf kunt doen qua zorg voor de natuur, doet iets met je.
Biologisch boeren. Samen tuinieren. Eerlijke koffie. De verwarming een graad lager en een trui aan. Vier christenen over hun zorg voor de schepping en over de druppel op de gloeiende plaat.
Wat betekent dat: schepsel zijn in Gods grote schepping? Het maakt je klein, schrijft Jeroen Sytsma, maar ook groot. Het laat je ontdekken dat je jezelf tot raadsel bent. En vooral: het leert je leven in afhankelijkheid. Van genade.
