Hoe blijf je als kerkelijke gemeente betrokken bij mensen die uit het zicht verdwijnen, die lijken af te haken? Je wilt hen vasthouden en met hen verbonden blijven. Maar hoe doe je dat? Veel autochtone Nederlandse kerken worstelen met die vraag. Speelt dit ook in de talloze migrantenkerken in Nederland? We vragen het aan Samuel Lee, voorganger van een migrantenkerk in Amsterdam en sinds kort Theoloog des Vaderlands.
Vroeger was de kerk een factor van betekenis midden in de samenleving, vandaag is ze verdrongen naar de rand. Dat is een aparte plek. Vaak bedoelen we mensen die niet goed kunnen meekomen als we het hebben over de rand van de samenleving. Ligt hier een unieke kans voor de kerk nu ze naar de marge is verdreven ? De kerk zou dan in elk geval op haar meester lijken. Want ook Jezus verbond zich gemakkelijk met mensen aan de rand.
Jeanette de Waard en Atty van der Lingen openden in de afgelopen jaren allebei deuren van hun kerk voor de armen en eenzamen. Jeanette ontvangt mensen in haar kerk Hoop voor Noord in Amsterdam. Atty opent elke dinsdagavond de Eudokiakerk in Kampen voor een heerlijke maaltijd. Beiden bouwen zij vertrouwen op door een luisterend oor te bieden voor de schrijnende verhalen van hun gasten.
De macht van het kwaad hebben ze van dichtbij gezien. Vlootpredikant Thijs Oosterhuis (58) maakte aan de Afrikaanse westkust een aanslag mee. Kees Smit (60) is met emeritaat. In zijn tijd als geestelijk verzorger bij de landmacht is hij twee keer op missie geweest naar Bosnië. Zien zij het evangelie, als remedie tegen het kwaad?
Wat bezielt de westerse democratieën van deze tijd? Het is een vraag die je vaak hoort. Het antwoord is helaas dat er vaak niets is dat ze bezielt. Er is een morele leegte, waarin burgers voor een antwoord en houvast naar macht en sterke leiders zoeken. Iemand die verheven is boven de chaos. Een Augustus, zoals in de tijd van die eerste Kerst.
In kunst kun je iets van God ontdekken. Soms is het fijn als iemand je daarbij helpt. Een viertal kunstwerken komt hier in beeld met een korte beschrijving die kan helpen iets van God te zien of te herkennen.
Kunst heeft wat ongrijpbaars. Het zet je aan tot denken. Kunst drukt iets uit wat niet zomaar in woorden te vangen is. Iets hogers. Maar wat is dan dat hogere, dat schone, dat goddelijke? Schoonheidservaringen en godservaringen lijken op elkaar. Sommige kunst brengt je dichter bij God. Hoe gebeurt dat eigenlijk? Dit artikel gaat in op de vraag: hoe kan in kunst iets van Gods openbaring klinken?
OnderWeg gaat in gesprek met liefhebbers van kunst in de kerk. Twee kunstprojecten in kerken in Noord-Nederland passeren de revue. Wat spreekt de mensen binnen en buiten de kerk aan in deze projecten en welke boodschap dragen deze kunstwerken juist in kerkgebouwen uit? Wat zit er achter de keuze voor een specifiek kunstwerk?
Met beelden van kruizen en harten kan Britt Wikström (1948) niet zo veel. Veel beeldtaal is te achteloos gebruikt en daardoor zijn zeggingskracht kwijtgeraakt. Wikström wil werk maken voor de maatschappij en daar midden in staan, met beelden die warmte en gelijkwaardigheid uitdragen.
Kun je met jouw keuzes in de supermarkt de wereld een beetje eerlijker maken? Zeker, zegt Alfred Slomp, auteur van het boek SuperWaar en expert op het vlak van duurzaam winkelen. We spraken hem en Wiggele Oosterhoff van Contact Christen Agrariërs, een vereniging van boeren en tuinders.