De macht van het kwaad hebben ze van dichtbij gezien. Vlootpredikant Thijs Oosterhuis (58) maakte aan de Afrikaanse westkust een aanslag mee. Kees Smit (60) is met emeritaat. In zijn tijd als geestelijk verzorger bij de landmacht is hij twee keer op missie geweest naar Bosnië. Zien zij het evangelie, als remedie tegen het kwaad?
Vorig jaar december overleed Hettie, de vrouw van Jaap Ophoff, predikant in Zwolle. Nu, een jaar later, vertelt hij over eten dat niet meer smaakte, huilbuien en worstelen met God. En over de hond, want die rouwt mee. ‘De hele roedel is uit elkaar gespat.’
Met beelden van kruizen en harten kan Britt Wikström (1948) niet zo veel. Veel beeldtaal is te achteloos gebruikt en daardoor zijn zeggingskracht kwijtgeraakt. Wikström wil werk maken voor de maatschappij en daar midden in staan, met beelden die warmte en gelijkwaardigheid uitdragen.
Hij vindt nog steeds dat er in de kerk veel te veel tijd en aandacht gaat zitten in onderwerpen als ‘man/vrouw’ en ‘kerkfusie’. Maar Paul Smit (50) wil zich er niet meer over opwinden – zijn gezondheid trekt dat niet. ‘Wat mij op dit moment vooral bezighoudt, is de verwerking van dat moment dat die bus langs me raasde.’
Reinier van den Berg: meteoroloog en weerman, ondernemer in duurzaamheid en christen. Na 32 jaar werkzaam te zijn geweest als weerman raakte hij betrokken bij het startende bedrijf PyrOil. De missie van dit bedrijf is om wereldwijd de enorme berg plastic afval op te ruimen. OnderWeg praat met hem over de zorg voor de schepping.
Eigenlijk vindt Nettie (66) het helemaal niet nodig om geïnterviewd te worden. ‘Je bent met elkaar getrouwd, dan is het toch vanzelfsprekend dat je voor elkaar zorgt, welke omstandigheden zich ook maar voordoen? De vrienden die ook elke week bij hem zijn, die zijn pas trouw.’
De grote zaal van de Philharmonie in Haarlem applaudisseert. Zojuist hield ‘key note-spreker’ Paul Verhaeghe zevenhonderdvijftig relatie- en gezinstherapeuten voor dat de relatie die we hebben met ons eigen lichaam van grote invloed is op de relaties die we met onze partner hebben. De vraag is: wat betekent dat voor onderlinge trouw?
Wat doe je als je het belangrijk vindt om een betrokken en actief gemeentelid te zijn, maar steeds meer kritische vragen krijgt bij het reilen en zeilen in je kerk? Weegt trouw zwaarder dan je bedenkingen en onbehagen, of vertrek je naar een andere gemeente? Jeroen en Helga, beiden geboren en getogen in de GKv, delen hun ervaringen.
‘Trouw vinden we vaak maar een lastig thema,’ zegt Thijs Tromp, bijzonder hoogleraar diaconaat aan de Protestantse Theologische Universiteit in Amsterdam. ‘Trouw is het sluitstuk van een bekend riedeltje: eerst is er verliefdheid, wat schitterend is; dan komt liefde, ook mooi; en als de liefde dooft, dan rest de trouw. Dan wordt het bikkelen: trouw óndanks moeilijkheden. Daar krijgen we maar moeilijk warme gevoelens bij.’
De Wallen in Amsterdam zijn een toeristische trekpleister. Maar zoals vaker bij pleisters het geval is, gaat achter dat omhulsel een hele wereld schuil. Van eenzaamheid, verdriet, onderdrukking, en toch ook van (sporen van) trouw. Frits Rouvoet: ‘Trouw zijn begint ermee dat je het niet accepteert dat vrouwen zo benaderd en behandeld worden.’