Mieke Brink-Blijdorp (66) was de eerste vrouw die afstudeerde aan de TU in Kampen. Ze ervoer het zelf niet als erg indrukwekkend, want ze wilde ‘gewoon’ het onderwijs in. Nu, ruim dertig jaar later, is de weg vrij om alsnog de kansel op te gaan. Maar daar denkt ze niet over. Haar roeping is van een andere aard.
Het woord ‘engelen’ doet Wim Markus te veel denken aan beeldjes die je in de tuin kunt zetten. ‘Als we spreken van boodschappers -wat het oorspronkelijke woord betekent- dan weten we gelijk al dat het persoonlijkheden zijn die door God worden uitgezonden. Dan ben je al die flauwekul die om de Bijbel heen gekoekt zit, kwijt. Engelkens die door het luchtruim zweven en zo. Engelen zijn geen kleine zelfstandigen, geen zzp’ers, maar gezondenen van God.’
Spreker en trainer Hans Borghuis zorgt al enkele jaren intensief voor zijn moeder. Terwijl zij zich in een vergevorderd stadium van Alzheimer bevindt, mag Hans haar vanwege de coronamaatregelen niet meer bezoeken. ‘Nu we er niet meer voor haar kunnen zijn en er thuis geen kinderen zijn om voor te zorgen, is dat lastiger te verteren.’
Toen de euthanasiewet in april 2001 door de Eerste Kamer werd aangenomen, zei toenmalig minister van Volksgezondheid Els Borst: ‘Het is volbracht.’ Het gebruik van het kruiswoord van Jezus namen velen haar niet in dank af. Dat is begrijpelijk, maar het neemt niet weg dat het thema ‘voltooid leven’ zeker met Pasen te maken heeft. Een gesprek met pastor Margriet van der Kooi en bestuurder Esmé Wiegman.
Ilma van Iwaarden (51) is specialist ouderengeneeskunde en kaderarts-opleider bij Zorgverlening Het Baken in Elburg. Ze werkt in het plaatselijke verpleeghuis en is lid van de Vrije Evangelische Gemeente in het Veluwse vestingstadje. Eerder was ze arts bij een woonzorgcentrum in Heerde, eveneens op de Veluwe. ‘Als je erin meegaat dat iemands bestaan af is, laat je hem of haar pas echt los.’
Predikant Dirk-Jan van Diggele maakte recent de overstap van kansel naar cabine. Als vrachtwagenchauffeur weet hij tot zijn vreugde eindelijk weer precies wat zijn taak is. ‘Nu ben ik niet meer verantwoordelijk voor mensen, maar voor spullen.’
‘Je kunt het avondmaal niet in woorden vangen, je moet het gewoon doen’, stelt Jasper Bosman (33, GKv) die binnenkort in Kampen op dit onderwerp hoopt te promoveren. Zijn onderzoek resulteerde in een proefschrift: Celebrating the Lord’s Supper in the Netherlands. Bosman wil met zijn proefschrift predikanten en kerken inspireren om ruimte te geven aan de beleving van het avondmaal.
Het begon met een klik tussen Moses Alagbe en Pieter Kleingeld. Beiden zijn dominee met een grote liefde voor God en gerechtigheid, maar met een andere culturele en kerkelijke achtergrond. Hun klik leidde tot levendige uitwisseling tussen de NGK in Oegstgeest en een Afrikaanse pinkstergemeente in Amsterdam-Zuidoost. Een intercontinentaal gesprek over hoe een Nederlandse kerk en een migrantengemeente samen optrekken.
Lente in de kerk, een weinig gebruikelijke combinatie van woorden. Toch vormen die vier woorden de titel van een recent verschenen boek van de Rotterdamse predikant René van Loon. Hij ziet ‘nieuwe groei’, ook dankzij de talloze migrantenkerken in Nederland. ‘Zij brengen op een lenteachtige manier een nieuwe vitaliteit die bij Nederlandse christenen iets kan losmaken.’
Gerdien Rots (48) is bijna de helft van haar leven politiek actief, op dit moment als coalitieleider in Zwolle en fractievoorzitter van de lokale ChristenUnie. Ze is moeder van zoon Juan David. ‘We zeggen regelmatig: “Wat heeft God ons op een mooie manier bij elkaar gebracht. We passen zo goed bij elkaar.”’