In de Ontmoetingskerk in Vathorst zijn zeven Bijbelkringen voor mensen met een beperking. De gemeente is nauw verbonden met ouderen en kwetsbaren. Predikant Joost Smit: ‘Hier waren mensen doodziek, mensen stierven. Dan stop je wel met makkelijke praatjes. Dan wordt het: Heer, help!’
‘Ik zou het waardevol vinden als deze crisis leidt tot enige relativering van het ‘grote kerk zijn’ en tot herontdekking van de kleine groep.’ Theodoor Meedendorp is voorganger van Hoop voor Noord, een interculturele gemeente in Amsterdam. Wat doet corona met zijn kerk?
Toen ze begon aan haar studie theologie, was Anne Lorein van plan om christelijk jeugdwerker te worden. Maar dat liep anders. In september wordt ze deeltijd-predikant van de NGK in Culemborg. ‘Dat maakt me onbedoeld een koploper, zoveel vrouwelijke predikanten zijn er nog niet binnen de NGK.’
Ook al is ‘contact heel dichtbij’ nu niet mogelijk, alleen aandacht geven helpt al, zegt psychosociaal therapeut en praktijkondersteuner GGZ Idelette Beute-Boersma: ‘Het begin van troosten, dat is dat iemand aandacht voor je heeft.’
Mieke Brink-Blijdorp (66) was de eerste vrouw die afstudeerde aan de TU in Kampen. Ze ervoer het zelf niet als erg indrukwekkend, want ze wilde ‘gewoon’ het onderwijs in. Nu, ruim dertig jaar later, is de weg vrij om alsnog de kansel op te gaan. Maar daar denkt ze niet over. Haar roeping is van een andere aard.
Het woord ‘engelen’ doet Wim Markus te veel denken aan beeldjes die je in de tuin kunt zetten. ‘Als we spreken van boodschappers -wat het oorspronkelijke woord betekent- dan weten we gelijk al dat het persoonlijkheden zijn die door God worden uitgezonden. Dan ben je al die flauwekul die om de Bijbel heen gekoekt zit, kwijt. Engelkens die door het luchtruim zweven en zo. Engelen zijn geen kleine zelfstandigen, geen zzp’ers, maar gezondenen van God.’
Spreker en trainer Hans Borghuis zorgt al enkele jaren intensief voor zijn moeder. Terwijl zij zich in een vergevorderd stadium van Alzheimer bevindt, mag Hans haar vanwege de coronamaatregelen niet meer bezoeken. ‘Nu we er niet meer voor haar kunnen zijn en er thuis geen kinderen zijn om voor te zorgen, is dat lastiger te verteren.’
Toen de euthanasiewet in april 2001 door de Eerste Kamer werd aangenomen, zei toenmalig minister van Volksgezondheid Els Borst: ‘Het is volbracht.’ Het gebruik van het kruiswoord van Jezus namen velen haar niet in dank af. Dat is begrijpelijk, maar het neemt niet weg dat het thema ‘voltooid leven’ zeker met Pasen te maken heeft. Een gesprek met pastor Margriet van der Kooi en bestuurder Esmé Wiegman.
Ilma van Iwaarden (51) is specialist ouderengeneeskunde en kaderarts-opleider bij Zorgverlening Het Baken in Elburg. Ze werkt in het plaatselijke verpleeghuis en is lid van de Vrije Evangelische Gemeente in het Veluwse vestingstadje. Eerder was ze arts bij een woonzorgcentrum in Heerde, eveneens op de Veluwe. ‘Als je erin meegaat dat iemands bestaan af is, laat je hem of haar pas echt los.’
Predikant Dirk-Jan van Diggele maakte recent de overstap van kansel naar cabine. Als vrachtwagenchauffeur weet hij tot zijn vreugde eindelijk weer precies wat zijn taak is. ‘Nu ben ik niet meer verantwoordelijk voor mensen, maar voor spullen.’