Zijn stappen tijdens de bergwandeling mogen onzekerder worden, op de pianokruk gaat het crescendo. Ouder worden, zegt Theo Boer, sinds 1 september hoogleraar ethiek van de gezondheidszorg aan de Protestantse Theologische Universiteit (PThU) in Groningen, betekent inderdaad lichamelijke achteruitgang, maar geeft het leven tegelijk een ongekende diepte.
Jakob Stolk was een aantal jaren kerkelijk werker in de Ontmoetingskerk (PKN) in Lelystad en ontwikkelde daar een duidelijke visie op het verbinden van jong en oud in kerkelijke gemeenten. ‘In onze samenleving en ook in de kerk wordt de kloof tussen jongeren en ouderen ingegeven door vormen van angst voor het onbekende. Het gaat vaak over verschillen in cultuur en niet zozeer over verschillen tussen generaties.’
Als kerkelijk jeugdleider heb je een voorbeeldrol voor de jongeren die je begeleidt. Maar hoe werkt dat? Mag je als jeugdleider ook geloofsvragen hebben? OnderWeg praat erover met Daniël Jacobs en Jenne Minnema, twee jeugdleiders, en de 12-jarige Sterre van Leeuwen.
Rudolf Setz is de pionier achter Stichting Present en Nederland Zoekt. Daarnaast is hij diaconaal consulent in de CGK. In 2005 nam hij met zijn vrouw Akke het initiatief om in Assen een christelijke gemeenschap te starten vanuit mensen die niet naar de kerk gaan: Assen Zoekt. Via de beweging Nederland Zoekt inspireert hij nieuwe christelijke gemeenschappen in heel Nederland.
Wie in christelijk Nederland, of beter gezegd in Nederland, kent hem niet? Dominee Arie van der Veer, voorheen gemeentepredikant, daarna tv-dominee, omroepbestuurder, schrijver van veel gelezen meditaties in omroepblad Visie én spreker tijdens bijvoorbeeld de Nederland Zingt-dag. Dominee Arie is een beetje van ons allemaal. OnderWeg zoekt hem op, hoog in Zwolle, op de vijfde etage van een appartementengebouw.
Scheiden is een allesomvattende en bittere ervaring, heeft ook Linda Pasman (48) ondervonden. ‘Zelf miste ik destijds begeleiding om deze ingrijpende gebeurtenis vanuit mijn geloof te leren verwerken.’ Waar moest zijzelf doorheen om haar leven weer op de rails te krijgen? En hoe leerde ze opnieuw geloven in liefde die wel lukt?
Annemarie van den Berg ontmoet het echtpaar Kees en Margriet van der Kooi, beiden theoloog, voor een gesprek over pastoraat. Hoewel hun werkveld verschilt, de een is vooral actief in de wetenschappelijke wereld, de ander in het (ziekenhuis)pastoraat, delen ze hun liefde voor pastoraat en ‘goede theologie’. ‘Pastoraat zoekt mensen op daar waar ze zijn, en herinnert ze aan de goede Herder.’
Dick Mostert (62) is leider van Spectrum, een centrum voor therapie en pastoraat. Vijf weken geleden lag hij nog op het strand op Malta. ‘Mijn vrouw had het uitgezocht.’ Maar aan vakantie tóe zijn? Dat vindt hij onzin. ‘Er zijn mensen die zich het hele jaar uit de naad werken. Dan gaan ze een week naar een klooster om stilte te ervaren. Haal dat klooster naar je gewone leven! Ik geloof dat ik dat wel aardig kan, ja.’
Hij revalideerde afgelopen acht weken in Jeruzalem en kwam vandaag weer terug bij zijn gezin. Die acht weken moesten een patstelling in zijn herstel doorbreken, hoopte Jurjen van Houwelingen (36). Jeruzalem gaf hem weer perspectief. ‘Het revalidatieproces is nog lang niet klaar, ontdekte ik hier. Ik kan me eindeloos blijven ontwikkelen, daarin heb ik veel meer hoop gekregen.’
Voor hoop moet je op dit moment niet bij Jurjen van Houwelingen (35) zijn. Door ernstig hersenletsel raakte de succesvolle ondernemer en spreker vorig jaar zijn zicht nagenoeg kwijt. Tien maanden later is hij goudeerlijk over de verdwenen hoop in zijn leven. ‘Ik heb God gevraagd en gesmeekt om genezing én om dood te gaan – twee uitersten.’